پا از ۲۸ استخوان و ۲۵ مفصل تشکیل شده است. همچنین شامل ۳ بخش خلفی ، میانی و بخش قدامی است. در کل فیزیوتراپی پا دارای دو خصوصیت میباشد: ثبات : این مجموعه سطح اتکای مستحکمی برای بدن فراهم آورده تا در وضعیت های مختلف بدنی نیاز به فعالیت عضلانی و مصرف انرژی بیش از حد نباشد. حرکت: در فازهای مختلف راه رفتن به صورت اهرمی برای انتقال وزن بدن و تکمیل حرکت عمل مینماید. با توجه به این ۲ خصوصیت ، این مجموعه ، مجموعه ای کلیدی برای تکمیل عملکرد فرد می باشد و آسیب های مختلف میتواند این عملکرد را مختل نماید. آسیب هایی همچون پیچ خوردگی مچ ، زیاد یا کم شدن قوس کف پایی ، خارپاشنه ، انگشت چکشی ، شیناسپلینت ، تاندونیت آشیل ، التهاب فاشیایپلنتار و … یکی از اقدامات کلیدی برای رفع آسیب ، رشته فیزیوتراپی میباشد.
تمرین درمانی برای این ناحیه در ۲ قسمت تمرینات روی تخت و لوکالو تمرینات فانکشنال و تمرین راه رفتن انجام میشود. تمرینات اولیه در جهت کاهش التهاب ناحیه وکشش عضلات اطراف و نیز تمریناتی در جهت ثبات و تقویت مفاصل و فیزیوتراپی پا بالاتر مانند زانو ، لگنو ناحیه ستون فقرات میباشد. پس از رد شدن از فاز اولیه ، تمرینات ایزومتریک یا تمرینات ثابت بدون جابجایی شروع شده و سپس به تمرینات ایزوتونیک که عضلات مرتبط را در طول های بلند و کوتاه تقویت میکند ، پیشرفت می یابد. سپس زمانیکه بیمار قادر به تحمل وزن بر روی اندام مربوطه شد ، تمرینات فانکشنال شروع میشودکه هدف در این تمرینات ، بالابردن توانایی فرد برای برگشت به زندگی و فعالیت روزانه قبل از آسیب ، میباشد. این تمرینات شامل تمرینات برای بالا بردن تعادل و حس عمقی با استفاده از تمریناتی همچون تخته تعادل ، ترامپولین ، تراباند میباشد.